عباس عبدی در نردبان بلاهت

این گروگانگیر پشیمان همان کسی است که زمانی که یک شاعر در نماز عید فطر سال ۱۳۹۶ در شعر لطیفی با لفافه ایهام به نقد دولت مستقر پرداخت به سختی برآشفت و آن را رفتاری زشت نامید و نوشت «در واقع وارد شدن به مقوله سیاسی در قالب شعر و استفاده از هنر با هدف هجو و دشنام دادن کار بسیار ناپسندی است که فضای سیاسی را تخریب می‌کند» و در ادامه می نویسد «هرکسی نقدی درباره سیاست های دولت و برجام و یا هر چیز دیگری دارد باید با زبان سیاست و قابل پاسخ‌ دادن اقدام کند هیچ چیز بدتر از ترفندهای هنری از جمله تمسک به شعر و شاعری برای موضوعات سیاسی نیست»

جناب عبدی! اگر نقدی یا هر چیز دیگری دارید یا ندارید به زبان سیاست بگویید، زشت گویی هنر نیست، زیبنده نیست کسی که زمانی بالا رفتن از دیوار سفارت را ارزش می دانست اکنون از نردبان بلاهت بالا برود و آینده اش را به گالوب و زاگبی بفروشد.

اینکه برخی از بازداشتی ‌ها نام رئیس جمهور را ندانند مبتنی بر گزارش سردار مجتبی فداء فرمانده سپاه صاحب الزمان عجل الله اصفهان است که در نهم آذر در رسانه‌ها منتشر شد. جدا از افراد بی تفاوت و کم اطلاع، طیفی از اعتراض کنندگان در وقایع اخیر نیز دانش آموزانی بودند که اساسا در سن قانونی و بلوغ سیاسی کافی برای رای گیری نیستند و طبیعی است در انتخابات ریاست جمهوری اخیر هم شرکت نکرده بودند اینکه برخی نوجوانان یا افراد بی تفاوت نام رئیس جمهور را ندانند جای تعجب نیست اما اینکه مردم محروم یک منطقه به خاطر بی توجهی دولت وقت، نام رئیس جمهور را نشناسند، جای تاسف است. شما را ارجاع می دهیم به این گزارشخبرگزاری ها از روستای نیکشهر در تاریخ یکم دی ماه ۱۳۹۴ با تیتر «روستایی که مردمش رئیس جمهور را نمی‌شناسند» البته آقای عبدی حق دارد که چنین مسائلی را داده بی ارزش بداند چرا که اساساً به تصریح نامه سرگشاده خود در زمان بازداشت به اتهام جاسوسی نوشت «کلیه تعلق خاطر را به حکومتی که سه دهه برایش فعالیت کردم از دست دادم»

عباس عبدی در همان یادداشت عید فطر ۹۶ نقلی از امیرالمومنین علی علیه السلام می کند که حکایت امروز خودش است «خدا بیامرزد کسی را که قدر و منزلت خویش را بشناسد و از حد خود تجاوز نکند.»